Borstvoeding: Het Vergeten Geboorterecht van onze Kinderen – deel 1

Welkom bij de aftrap van de mini-blogserie: Borstvoeding: Het vergeten geboorterecht van onze kinderen. Het doel van deze blogserie is de belangrijke rol van borstvoeding in de islam te onderstrepen, maar ook een poging om deze te verduidelijken. Er zijn net zoveel vragen als dat er misvattingen zijn in onze gemeenschap wat betreft verplichting, recht en verantwoordelijkheid in relatie tot borstvoeding. Met mijn bescheiden verdieping in het onderwerp, borstvoeding in de islam, wil ik dit onderwerp graag op een open, warme en toegankelijke manier benaderen met veel liefde en vooral waarheid, in shaa’ Allah.

De cruciale rol die de moslimvader speelt in het slagen van de borstvoeding vormt de rode draad in deze blogserie, omdat wij moeders once and for all moeten beseffen dat het nooit de bedoeling was dat wij alleen voor zo’n grote taak en verantwoording zouden komen te staan. De informatie en inzichten die ik met jullie ga delen in deze serie is overigens gewoon onmisbaar op een blog van Aziema Fatima! You better know it! 😉

De religieuze status van borstvoeding

Meer dan 1400 jaar geleden werd het recht op borstvoeding voor onze kinderen vastgelegd in onze heilige Qur ‘ān, met maar liefst driemaal een expliciete vermelding inclusief de genoemde zoogtermijn van 2 jaar in de opeenvolgende verzen: [2:233], [31:14] en [46:15]. De geleerden zijn het erover eens dat we de genoemde 2 jaar kunnen beschouwen als een soort van legale vastlegging van de zoogtermijn voor het kind en dat het hier gaat om een duidelijk vastgesteld geboorterecht.¹ Dat betekent dat borstvoeding binnen de 2 jaar het recht van het kind vervult en dat borstvoeding ná deze 2 jaar als vrijwillige gift van de moeder wordt gezien.

In de islam houdt het geboorterecht van het kind op borstvoeding in, dat het kind een bijzondere recht heeft op een intieme borstvoedingsrelatie met zijn of haar (zoog)moeder. Let op: De islam erkent hiermee de aangeboren behoefte van een kind aan zo’n relatie, en bevestigt hiermee dus ook dat borstvoeding zoveel meer is dan voeding alleen.

Wat de wetenschap bevestigt

Vandaag de dag staaft wetenschappelijk onderzoek het exacte termijn van 2 jaar borstvoeding als biologisch gezien het meest juist en passende voor de beste basis in gezondheid op niet alleen de fysieke gesteldheid, maar ook op geestelijk en sociaal-emotioneel vlak. En voor ons als moslims gaat dit ook nog eens gepaard met de religieus-spirituele beleving wat alles overstijgt.

Minimaal 2 jaar borstvoeding wordt daarom dus ook sterk aanbevolen door o.a. de Wereldgezondheidsorganisatie, UNICEF en diverse grote artsen – en borstvoedingsorgansiaties. Zij onderstrepen allen het grote belang van 6 maanden exclusief borstvoeding met daarna, naast het opbouwen van vaste voeding in het voedingspatroon, een verlenging tot de 2 jaar. En zelfs ná deze 2 jaar blijft borstvoeding nog steeds van enorme waarde voor het kind als hij of zij daar (nog) behoefte aan heeft. Ieder kind is uniek en heeft een specifieke behoefte om een reden.

De spirituele status van borstvoeding

Toen onze geliefde Profeet, moge zegeningen oneindig op hem rusten, zijn zoontje op de leeftijd van 22 maanden verloor, zei hij: “Er zal een zoogmoeder voor hem zijn in het Paradijs.” ²

Als onze Schepper in al Zijn Barmhartigheid nimmer het recht van onze kinderen zal schenden in het Hiernamaals, wie zijn wij dan om onze kinderen in deze vergankelijke wereld hun recht op deze 2 jaar te ontzeggen?

En voor degenen die verder durven te denken: borstvoeding in het paradijs? Wat zegt dat over de status van borstvoeding in Zijn aangezicht? Sta er even bij stil: Vanuit ons wereldse begrip gaat het hier om slechts 2 maanden waar het zoontje van onze geliefde Profeet, vrede zij met hem, nog recht op had. Waarom is het zo belangrijk dat de termijn wordt volgemaakt? Waar gaat het eigenlijk echt om?

Hier wordt eigenlijk bevestigd dat de wereldse voordelen qua gezondheid en zelfs de geestelijke band tussen moeder en kind overstegen worden, en dat het uiteindelijk een veel diepere dimensie heeft, namelijk: Borstvoeding is iets wat Hij voorgeschreven had voor onze kinderen. Borstvoeding is iets wat Hij had gewaarborgd als een schat voor hen, en onderdeel heeft gemaakt van Zijn perfecte creatie in ons. Borstvoeding komt van Hem, en Hij is het Die geeft. En het is om die reden dat borstvoeding een grootse religieus-spirituele aangelegenheid is in de islam, waar de moeder haar hoge status aan dankt.

Beide ouders worden verantwoordelijk gesteld voor het vervullen van dit geboorterecht en bij de vader rust de eindverantwoording. Deel 2 gaat hier verder op in. Blijven jullie meelezen? 🙂

VRAAG: Hoe lang heb jij borstvoeding gegeven en waarom? Laat het me weten in een reactie hieronder! 

Bronnen:

1. Ibn Kathir, tafsir-ul Quran al-Azim, vol.1, 248; Ibrahim Muhammad Aqlah, et al, Dirasat fi Nizam al-Usrah fi-l islam (Amman: Maktabah ar-Risalah al-Haditha, 1990), 169.

Er zijn veel geleerden en werken waarnaar ik had kunnen refereren wat betreft de positie van borstvoeding in de islam, maar ik heb gekozen voor tafsir Ibn Kathir, omdat dit de meest uitgebreide en complete uitleg van de heilige Qur‘ān bevat in de brontaal. 

2. Authentiek verklaard in sahih Al-Bukhari, Volume 8, Book 73 (Kitaab Al-Adaab, Hadith 215]