9. Is het te doen?
Op de gekste uren hang je boven een placenta, terwijl je het liefst op je kussen wil neerploffen. Of je hebt nog urenlang spreekuur voor de boeg, terwijl je nog moe bent van afgelopen bevalling en je je kinderen mist. Bovendien zit je ook middenin een leerproces waarin je constant scherp moet blijven en ook dingen meemaakt die heftig kunnen zijn. Oh en die studieverplichtingen die in je nek hijgen…
Ik ben dan geneigd te antwoorden “Nee, eigenlijk is het niet te doen”.
Ik ben dan geneigd te antwoorden “Nee, eigenlijk is het niet te doen”. Want je zult hoog moeten inzetten, dingen moeten opgeven, momenten gaan missen van je kinderen en sterk in je schoenen blijven staan. En toch zijn het de stages die me iedere keer eraan herinneren waar ik het allemaal voor doe en waar ik het allemaal voor wíl doen. Júist als een bevalling minder goed verloopt.

Een andere studentmoeder (laatstejaars) vertelde me: “Liefde voor het vak, haat aan de opleiding.” Een vroedvrouw in de praktijk, die de opleiding ook als moeder doorlopen heeft, vertelde me met een diepe zucht: “Je moet een lange adem hebben”. Niemand heeft gelogen. Zelf ervaar ik de opleiding als het springen door brandende hoepels. En maar hopen dat je heelhuids de andere zijde bereikt en dat felbegeerde papiertje in ontvangst mag nemen.
Er vloeien veel tranen, kan ik je gerust vertellen.
Ondertussen moet je zelf ook knokken om je gezond verstand te behouden. De verwachtingen liggen hoog en de verantwoording in het vak is groot. Ook ‘niet-moeder’ studenten ervaren de opleiding als behoorlijk intensief. Er vloeien veel tranen, kan ik je gerust vertellen.. maar oh, wat wil iedereen het toch graag!

Want ondanks alle struggles en offers is de motivatie en de droom als een drijvende kracht wat je doet doorzetten. Want het cliché is ook waar: Je krijgt zoveel energie van het vak als dit is waar je hart ligt. Vooral de momenten na een bevalling met een tevreden mama en papa die van hun kindje genieten, en waar jij een bijdrage aan hebt mogen leveren! Dat blijft goud.
Weglopen na een goede bevalling voelt altijd een beetje als zweven voor mij.
Het is zonder twijfel het mooiste en meest dankbare vak dat er is. Het gevoel is onbeschrijfelijk en verslavend lekker (oxytocine-junkie talking). Weglopen na een goede bevalling voelt altijd een beetje als zweven voor mij.

Verloskunde is een HBO+ opleiding. Dat wil zeggen dat het qua zwaarte meer is dan de gemiddelde HBO-opleiding. Er wordt ook al gesproken over de opleiding academiseren of zelfs verlengen, en dat verbaast me ook niet heel erg. Verloskunde is niet te vergelijken met iedere andere opleiding out there. De universitaire studie (in een totaal andere richting) die ik hiervoor heb gedaan was nog relaxed zegmaar.
Verloskunde is niet te vergelijken met iedere andere opleiding out there.
Qua moeilijkheidsgraad vind ik de opleiding persoonlijk wel gewoon te doen. Doordat bij verloskunde de theorie en praktijk zo nauw verweven zijn met elkaar, valt alles ook sneller op z’n plek. Voor de een kost dit wat meer tijd dan de ander, en dat is ook normaal. Uiteindelijk krijgt iedereen het op een rijtje, uitzonderingen daargelaten natuurlijk. En hey, soms is het ook gewoon stampen als je een toets wilt halen!
Als studerende moeder moet je effectief leren studeren.
Als je hiervoor ook een andere studie hebt gedaan, is het wel echt een voordeel. Je hebt hierdoor ervaring met studeren en informatie verwerken. Studeren moet je ook ‘leren’. En als studerende moeder moet je effectief leren studeren. Want dit is onze realiteit: in minder gegeven tijd toch veel voor elkaar krijgen. De studietijd die we hebben moet kwalitatief zijn. Ik besteed sowieso veel minder tijd dan de gemiddelde verloskunde student aan mijn studie.
Wanneer je soms gewoon gedachteloos een serie wil kijken, moet je eigenlijk aan de slag.
De zwaarte zit hem vooral in tijd vrijmaken én kunnen opbrengen buiten studie/stagetijd om. Denk aan de nodige zelfstudie, opdrachten en verslagen die nog op je wachten als de kids in bed liggen.. Wanneer je soms gewoon gedachteloos een serie wil kijken, moet je eigenlijk aan de slag. Is jouw passie en wilskracht dan ook groot genoeg?
10. Wat zijn jouw persoonlijke tips om de studie tot een succes te maken?
Dit begint al voordat je je aanmeldt voor de opleiding. Stel jezelf de vraag: is NU het juiste moment voor jou (en je gezin) om deze opleiding te volgen? Hoe schat je je kansen in, voldoe je aan de toelatingseisen, wat zijn de behoeften van de kids op het moment, wat gaat er allemaal voor nodig zijn (o.a. financieel en qua opvang). En belangrijk: ga je dat op dit moment in je leven kunnen opbrengen?
We hebben alle krachten nodig om de geboortewereld een mooiere plek te maken!
Ken jezelf goed en durf eerlijk te zijn. Overleg met je partner. Hak daarna de knoop door voor jezelf en maak een realistisch en vooral haalbaar plan. Als het verloskunde (nog) niet is of kan worden, zijn er zat wegen om toch (gerelateerde) doelen te bereiken. Zoek uit wat die kunnen zijn en waar je hart sneller van gaat kloppen. We hebben alle krachten nodig om de geboortewereld een mooiere plek te maken! ❤
Ik heb mijn wens voor verloskunde 3-4 jaar geparkeerd.
Zo werd mijn persoonlijke plan in 2013 bijv. om te wachten tot mijn jongste kind oud genoeg was, toch mijn vorige studie af te maken en tegelijkertijd tussendoor ervaring opdoen als bevallingscoach en doula. Ik heb mijn wens voor verloskunde 3-4 jaar geparkeerd. En ik kan je zeggen, het is me uitstekend bevallen.

Mijn tips:
- Heb thuis je zaakjes goed op orde (partner – kids – eten – huis). Dat brengt rust als je op school of stage bent. En omgekeerd is ook waar: het kan je anders zwaar belemmeren tijdens studie/stage. Besef dat je partner ook flink zal moeten inleveren als jij deze studie doet. Balans en rekening houden mét elkaar is de sleutel voor een happy verstandhouding.
- Maak studie niet het belangrijkste, want dat is het niet. Het is slechts een middel om een doel te bereiken. Ik haal ook niet al mijn toetsen in 1x en verdeel heel bewust mijn studielast over het jaar. Ik schuif soms dingen door naar periodes waar ik het rustiger heb om rust en ruimte voor mezelf in te bouwen.
- Gezondheid en welzijn boven alles! Trek niet pas aan de bel als iets écht niet meer gaat. Daarvoor moet je al je grenzen bewaken en het rustiger aandoen. Als je merk dat je struggelt, praat er met anderen over en neem de volgende tip ten harte.
- Zelfzorg = alles! Blijf ook leuke dingen doen voor jezelf! Dit heb ik echt moeten leren. Want naast studie is de neiging algauw om alle tijd die overblijft automatisch naar huis & gezin te schuiven. Na een drukke stageperiode beloon ik mezelf met een massage en dagje uit met mijn man, maar ook tussen stage door, spreek ik soms af met een vriendin om lekker te spuien.
- Studeer ook eens buitenshuis: ga naar de bieb of maak opdrachten indien mogelijk op school. Thuis krijg je soms weinig gedaan (behalve in die nachtelijke uurtjes wanneer een deadline in je nek hijgt pff.. we’ve all been there). Heb je leuke studiegenootjes, probeer samen te studeren voor die boost in motivatie. Je leert écht meer van elkaar dan in je eentje!
- Connect met je eigen cirkel. Behalve dat ik alles van me afschrijf – vooral tijdens stage – zorg ik ook dat ik erover praat als ik ergens mee zit. Ik heb een paar close vriendinnetjes op de opleiding. Je hebt elkaar nodig om door de moeilijke tijden heen te slepen. Zij delen en begrijpen het wereldje waar je in zit als geen ander. Weet bij wie je altijd terecht kan ❤
- Onthoud: je bent niet alleen! Er zijn moeders en er zullen altijd moeders zijn die deze opleiding (gaan) volgen. En belangrijkste: veel moeders zijn je al succesvol voorgegaan! Ik zal het nooit promoten als ‘easy peasy‘, maar niets is onmogelijk. Laat je nooit negatief beïnvloeden door anderen. De moeders in de opleiding doen het supergoed, soms in een aangepast tempo (vanwege een zwangerschap bijv. wat ook gewoon voorkomt) en óók zij halen het uiteindelijk. In mijn visie hebben moeders met hun levenservaring (zeker tijdens stage) altijd een meerwaarde. WE GOT THIS MOMMA’S!
- Vergeet niet waarvoor je het doet. Ik heb voor mezelf opgeschreven waarom ik deze opleiding wilde doen met mooie affirmaties en uitspraken die mij herinneren aan mijn doelen. Ik lees en bekijk dit als het even tegenzit en denk altijd aan de tevreden en blije cliënten wiens positieve bevallingservaringen ik heb mogen helpen inkleuren. Ja, daar doe ik het uiteindelijk allemaal voor. For all my women out there, ik vergeet jullie nooit.

Tips van andere moeders
“Doorzettingsvermogen!!! Werk hard en geeft nooit op.”
“Zorg goed voor jezelf en luister naar je lichaam, doe ook leuke dingen voor jezelf.”
“Waar een wil is een weg, maar ik zou het niemand aanraden om met kinderen <4 jaar aan de opleiding te beginnen.”
“Geef jezelf de tijd, niet alles hoeft meteen goed of perfect te zijn. Neem de tijd en maak ruimte voor je eigen leerproces”
“Een goed opvangnetwerk is zo belangrijk, zowel voor jezelf als je kids > mental support!”
“Geloof in jezelf en durf fouten te maken.”
“Leer je grenzen aangeven, vooral tegenover jezelf. Accepteer dat je het niet in 4 jaar hoeft af te ronden.”

Deel Je Reactie