6. Wat vind je het zwaarst aan verloskundige (i.o.) zijn in de praktijk?
Je zou denken de onregelmatigheid van het vak en 24/7 op wacht staan (wat op een goede tweede plek staat), maar op nummer 1 staat bij mij persoonlijk de machteloosheid die je overneemt als het misgaat bij een bevalling. Vooral als stagiaire. Als je weet wat het beter had kunnen maken, maar hier geen ruimte voor is omdat je nog geen beleid mag bepalen. Hoe je al kan voorspellen wat er allemaal mis kan gaan en dit dan ook daadwerkelijk ziet gebeuren. Ugh. Nee, het is niet altijd happy birthing.
Hoe je al kan voorspellen wat er allemaal mis kan gaan en dit dan ook daadwerkelijk ziet gebeuren. Ugh.
Soms heb ik er nog invloed op door mijn aanwezigheid en kan ik connecten met de barende vrouw, maar soms ontglipt het je net zo makkelijk door de hectiek, druk en protocollen. Ik kan niet wachten om zelfstandig aan de slag te gaan als verloskundige en een klein stukje van de bevallingswereld een mooiere plek te maken. Ookal ben ik nuchter genoeg om te weten dat er altijd dingen zullen voorkomen waar ik nog wakker van zal liggen..
7. Hoe ziet je planning eruit met kids, sta je dan bijv. extra vroeg op om het huishouden te doen?
Dat zou wel ideaal zijn, hè.. maar uhm, nee. Ik doe het “grote” huishouden altijd in het weekend en doordeweeks zijn er vaste klusjes in huis die we gezamenlijk doen na het avondeten om het schoon en leefbaar te houden. Mijn kinderen zijn ook wat ouder en goed inzetbaar voor allerlei taken nu, dus daar maak ik goed gebruik van haha. Het is zeker afhankelijk van hoe jezelf bent en de eisen die je stelt aan het huishouden.
Mijn kinderen zijn ook wat ouder en goed inzetbaar voor allerlei taken nu, dus daar maak ik goed gebruik van haha.
Ik probeer op vaste dagen in de week te koken en een gedeelte in te vriezen om blijvend een voorraadje op te bouwen. Koken is wel iets waar ik goed in moet plannen en voorbereiden. Sinds dit jaar kook ik op drie vaste dagen en plan ik al mijn bezigheden daaromheen zodat dat gedeelte altijd ge-covered is. Je zou kunnen zeggen dat ik door schande en schade wijzer ben geworden!
Wat betreft verdere zorg over de kids is het echt teamwork tussen mama en papa! Je partner moet echt MÉGA aan boord zijn met deze opleiding en wat het allemaal met zich mee brengt. En dat is zeker niet altijd rainbows & unicorns. We plannen daarom altijd leuke vooruitzichten in. En niet alleen leuke momenten met elkaar, maar ook apart. Je moet elkaar echt vrije momenten gunnen. Zo hebben we in mijn drukke tweede jaar met veel ziekenhuisstage, echt afgeteld naar jaar 3 waarin ik nu een half jaar “vrij” ben en weer lekker veel thuis ben. Nu heeft mijn man meer tijd voor zichzelf en zijn eigen onderneming.
8. Hoe combineer je het onregelmatige werk met je gezinsleven?
Een van de meest gestelde vragen, en terecht! Het combineren met de studie is zeker te doen, omdat je door het rooster precies weet wanneer je les hebt en je dit van tevoren met het thuisfront kan afstemmen. Het combineren met stage is andere koek, en laat stage nou net zowat de helft van de opleiding in beslag nemen..
Achter deze ‘sterke’ vrouw staat een familie die haar opvangt als ze valt (omdat ze echt niet zo sterk is als het lijkt!).
Ik ga het niet mooier maken dan het is: Stageperiodes zijn altijd een uitputtingsslag, voor jezelf en je gezin. Wat cruciaal is: (1) goede verstandhouding met je partner, (2) goede voorbereiding thuis en (3) goede steun & opvang vanuit de omgeving. Mijn ouders wonen op vijf minuten afstand van ons vandaan en zijn vaak onze redders in nood tijdens stage. Zonder mijn man en ouders had ik dit echt niet allemaal gedaan of überhaupt gekund. Achter deze ‘sterke’ vrouw staat een familie die haar opvangt als ze valt (omdat ze echt niet zo sterk is als het lijkt!).
Ook vertel ik mijn kinderen zoveel mogelijk over wat ik doe, waar ik was en waarom. Ik denk dat ze inmiddels meer over bevallingen weten dat ze zelf hadden gewild haha. Maar eerlijk, die “mom-guilt” viert echt hoogtij tijdens stage. Ik heb om deze reden (het vooruitzicht van de combi gezin- stage) ook bewust gewacht met verloskunde totdat mijn jongste kind ook naar school ging. Alles heeft daardoor een vast ritme thuis, waardoor mijn opleiding er ‘makkelijker’ in kon meedraaien.
Deel Je Reactie